Video by mahdieh.mzl

.
این شعر، این صدا، شبیه یه تکه از خونه‌ست که تو چمدون جا نمی‌شه.
شبیه بوی خاک بارون‌خورده‌، که هنوزم وقتی چشماتو می‌بندی، می‌پیچه تو هوای خونه جدید.

اونایی که مهاجرت می کنن، فقط آدرسشونو عوض نمی‌کنن…
خیلی چیزا رو‌جا گذاشتن: آدما، کوچه‌ها، خاطرات.

با هر بیت این شعر، یه‌بار دیگه میشه اون خاطره‌هایی رو که حیف بود تموم بشن رو زندگی کرد… .

اینا فقط کلمات نیستن، اینا بخشی از “ما” هستن.
و مهاجرت… فقط یه جابه‌جایی نبود، یه تکه از روحمون جا موند، یه تکه‌مون بی‌صدا شکست.

صدای گوش‌نواز “زیبا شیرازی” عزیز ‪@zibashirazi‬

.
.
.
.