Video by fitaly.ir

1️⃣ روز اول
تا بیدار شدی، حداقل ۴۵ دقیقه سمت گوشی نرو.
صبح کورتیزول خودش تا خرخره بالاست، اگه همون اول بری تو پیام و خبر، انگار خودت داری استرست رو روشن می‌کنی.
پاشو یه لیوان آب بخور، ۱۰ تا اسکوات بزن، دوش سریع بگیر.
به بدنت بفهمون: کنترل با منه.

2️⃣ روز دوم
صبحونه رو بعد از پروتئین و چربی بخور.
قهوه با معده خالی می‌زنه تو سیستم عصبی‌ت، تا آخر روز می‌لرزونی.
اول تخم‌مرغ، پنیر، کره، ماهی…
بعد قهوه.
برای اینکه کل روز آروم باشی، نه در حال لرز و تنش.

3️⃣ روز سوم
۳۰ دقیقه بدون گوشی قدم بزن.
فقط راه برو، نه هدفت مهمه، نه مسیر.
بدن که حرکت می‌کنه، مغز پیام می‌گیره: «آروم باش، خبری نیست.»
این ورزش نیست، یه سیگناله به سیستم عصبی‌ت که: امنیت داریم.

4️⃣ روز چهارم
حموم کنتراست: ۱ دقیقه آب داغ، ۳۰ ثانیه آب یخ ۳ بار.
حال نداری؟ دقیقاً باید همین‌جا انجامش بدی.
بدنت وقتی یه تغییر ناگهانی می‌گیره، کورتیزول میاد پایین.
تو خسته نیستی، فقط گیر کردی تو یه مود.
باید ازش بزنی بیرون.

5️⃣ روز پنجم
شب‌ها ۱ ساعت بدون گوشی و لپ‌تاپ.
یه شمع روشن کن، امروز رو دستی بنویس بابت چی حس خوب داشتی.
نه برای مثبت‌بافی؛برای اینکه مغزت از حالت کنترل‌گری بیاد بیرون.
طبق یه تحقیق ژاپنی، تو ۶ روز کورتیزول رو ۲۳٪ میاره پایین.

6️⃣ روز ششم
قند قطع. کامل. حتی عسل و بارهای «سالم»!
بعد ۲۴ ساعت می‌فهمی خستگیت کار زیاد نبود؛
بدنت داشت به نوسان قند خون واکنش نشون می‌داد.
تو خسته نیستی—تو قندی‌ای.

7️⃣ روز هفتم
۲۰ دقیقه سکوت.
نه حرف، نه فکرای تکراری.
فقط نفس بکش و نگاه کن.
کورتیزول وقتی می‌خوابه که تو از حالت واکنشی بیای بیرون و ثابت بمونی.

تو واقعاً خسته نیستی. فقط خیلی وقته تو مود اضطرار گیر کردی و بهش می‌گی «زندگی».
کورتیزول دشمن نیست؛ فقط دیگه باور نکرده بلدی آرومش کنی.